Als coördinator van het bedrijfsbureau is Dieke Sloots-Pruis de spin in het web van Expertisecentrum Sterk uit Armoede. Ze weet precies welke ondersteunende processen nodig zijn om als organisatie goed en gestructureerd voor de dag te komen.
Dieke is geboren en getogen in Drenthe, studeerde bewegingswetenschappen in Groningen en was onder andere projectleider bij een organisatie die sportwedstrijden analyseerde. In 2011 sloeg ze een andere weg in. Als zzp’er ging ze organisaties helpen met het opzetten en inrichten van de bedrijfsvoering. Dat deed ze onder meer in de gemeente Het Hogeland. Sinds de zomer van 2024 is ze betrokken bij Sterk uit Armoede.
Op rolletjes
Dieke is verantwoordelijk voor het bedrijfsbureau. Met andere woorden: zorgen dat de interne processen op rolletjes lopen. Dat varieert van opdracht- en urenregistratie, facturering en het aanleveren van data over bijvoorbeeld inkopen, verkopen en onkosten bij de boekhouding tot en met contracten, detachering en andere personeelszaken. Daarnaast ondersteunt ze het bestuur en de Raad van Toezicht. Vijf maal per jaar komen die bij elkaar om het reilen en zeilen van de stichting Sterk uit Armoede te bespreken. Als secretaris zorgt Dieke voor de agenda en de notulering. Ook het beheer van content (website, nieuwsbrief, LinkedIn) en redactieoverleg behoren tot haar aandachtsgebieden.
Hele mooie ontwikkeling
Het besef dat de inzet van ervaringsdeskundigheid overheden en sociaal-maatschappelijke organisaties verder kan helpen is volgens Dieke sterker geworden. ‘Ik merk het aan de aanvragen die vanuit verschillende organisaties bij ons binnen komen’, zegt ze. ‘Dat is alleen maar toegenomen. Er is behoefte aan professionele ervaringsdeskundigen die meedenken met beleidsmakers, met het onderwijs, met de sociale sector, met nutsbedrijven en die trainingen, cursussen en presentaties geven waardoor de afstand tussen de systeemwereld en de leefwereld kleiner wordt. Een hele mooie ontwikkeling.’
Ervaringen maken je sterker
In de verhalen van ervaringsdeskundigen zijn er soms situaties of belevenissen die ze herkent. Bijvoorbeeld als het gaat over de kindertijd. ‘Ik kom uit een gezin met vier kinderen. Vader werkte, moeder deed het huishouden en verzorgde de kinderen. In financiële zin kwamen wij als kinderen niets te kort en mijn ouders hebben ook nooit in de schulden gezeten. De armoede was vooral dat er geen ruimte was om lastigheden te bespreken. Daar heb je als kind nu juist behoefte aan. De traditionele verdeling van mijn ouders maakte dat mijn moeder altijd druk was. Ze was vaak gehaast, onrustig, gestrest. Daardoor schoot de aandacht voor ons er vaak bij in. Door de verhalen van ervaringsdeskundigen besefte ik: ook dit is kinderarmoede, al weet ik ook dat het eerder onmacht was dan onwil. Wat ik óók herken is dat ervaringen en de manier waarop je omgaat met situaties je sterker maken. Eigenlijk zijn we allemaal op onze eigen manier ervaringsdeskundigen.’